Na afgelopen weekend zeer succesvol op Rail 2014 gestaan te hebben met mijn module "Sewett's Mine", ben ik afgelopen maandag meteen begonnen met mijn nieuwe module.
Sewett?s Mine was meteen op donderdag middag verkocht, ik zette toen alles op en ?n meneer had interesse en wilde toen meteen de module van mij kopen.
Ik heb de module toen op zondag avond bij hem thuis afgeleverd, goeie service, toch.
?n Naam moet nog bedacht worden voor de nieuwe, maar dat komt nog wel!
Ik ga proberen om volgens het eerder gemaakte rail plan te werken.
De eerste rail ligt er al en de Koffee Pot heeft er al op gereden.
Dat ging goed, was ook niet zo moeilijk.
Ik heb de oorspronkelijke bielzen van Peco er onder laten zitten, omdat het helemaal ingestrooid gaat worden zodat de rails nog net zichtbaar wordt.
Daar boven gaat, in dit geval de Koffee Pot, van links naar rechts, of andersom, van het station naar ?n overkapping, misschien ?n loods of zo.
Dat de Loco uit het zicht verdwijnt, nog over nadenken!
Daar boven ga ik alles in reli?f werken, lijkt me wel leuk voor ?n keer!
Hierbij enkele foto?s van de vorderingen op dit moment .
Hoi Hans, het begin is er. Ben benieuwd hoe het allemaal gaat worden. Interessant! 🙂
Mvg, Poul.
Is een leuk lokje , ga je zeker nog vervuilen?
Ton
Ziet er mooi uit Hans
Ja Ton, hij is gloednieuw, komt zo uit de vitrine.
D'r moet nog 'n hoop roest op en de mensen moeten er nog in, evenals de machinist, komt best goed.
De bedoeling is wel dat die daar komt te rijden.
Nog 'n heen en weer module maken en dan is tie klaar daar bovenop!
Hee Hans,
Ben benieuwd!
Gaat zoals gebruikelijk weer wat moois worden, ik volg je vorderingen.
Jaap
We volgen weer, in ieder geval alvast een guitig lokje/wagentje om mee te beginnen.
Groet,
Paul
Hi Hans,
Ben erg benieuwd naar de vorderingen van de baan
Ter info, op het net gevonden......
The ?Coffee Pot? was built in England by the Kitson & Company in Leeds, and the Metropolitan Amalgamated Railway Carriage and Wagon Co in Birmingham, in 1905. It was built to 3?6? gauge and entered service with the South Australian Railways in 1906. It was transferred to Commonwealth Railways ownership in 1921, and was withdrawn in 1932. After being displayed at Alice Springs, the ?Coffee Pot? was restored, and survives in active preservation on the Pichi Richi Railway in South Australia. It is currently undergoing boiler restoration before being returned to service.
Word dus een Australische baan, Hans!
G'day mate, Ton
Hans, ik ben weer benieuwd 🙂 😉
Nou Ton, 'n Australische baan dat wil ik nie zeggen!
Zullen we maar op houden, grens overschrijdend?
In eerste instantie vond ik dat 'n leuke Loco.
En in tweede instantie ook, vandaar dat tie op mijn nieuwe module komt te rijden.
Er moet toch wat fantasie zijn, niet dan?
Nou Ton, 'n Australische baan dat wil ik nie zeggen!
Zullen we maar op houden, grens overschrijdend?
In eerste instantie vond ik dat 'n leuke Loco.
En in tweede instantie ook, vandaar dat tie op mijn nieuwe module komt te rijden.
Er moet toch wat fantasie zijn, niet dan?
continent overschrijdend zal je bedoelen.
Maar waarom geen ausi baan , is wel appart.
heb ik nog niet veel gezien...
leuk met skippies en van die ausies met hoeden met kurken en coolers met bier!
Over een barbie maar te zwijgen......
G'day mate! Ton
Maar het word dus een Amerikaanse baan met een britse loc ????
Een Coffee Pot trammetje was op weg naar een plaatsje aan de Australische kust. Daar de machinist in een zeer goede stemming was, gooide hij spontaan en uitgelaten nog maar eens een paar scheppen kolen op het vuur.
De oorzaak van zijn zeer goede stemming zat vlak naast hem in het machinistenhuis. Want rechts van hem op een krukje zat tegen de trillende, metalen beplating zijn pas verworven meisje met een oogverblindende uitstraling.
Met hoge snelheid naderde de Coffee pot zijn bestemming: een stationnetje aan het water van de oceaan.
Druk in gesprek met zijn liefje, waar negentig procent van zijn aandacht op gericht was, had onze machinist niet door dat het de hoogste tijd was om af te remmen.
Blazend en puffen rammelde de Coffee pot als een bliksemschicht over de metalen staven de stootblokken tegemoet.
Het kon dan ook niet uitblijven dat na een niet lange tijd een enorme harde klap te horen was en de Coffee pot dwars door de stootblokken reed en als een steen die over het water stuitert de oceaan overschoot.
Als een speer wipte het treinstel van golftop naar golftop, totdat hij na enige tijd in de USA, op een rangeerterreintje langs de kust, precies op de rails belande, waar hij uitreed en stopte omdat het kolenvuur door al dat water was uitgegaan.
Daar maakte de machinist en zijn meisje kennis met het Amerikaanse volk, waaronder zij zich zo goed thuis voelde dat besloten werd om daar voortaan te blijven. En zo was het gekomen dat er tussen twee kleine plaatsjes aan de Amerikaanse kust voortaan een Australisch Coffee pot trammetje reed. Dus?? 🙂
Mvg, Poul.
Een Coffee Pot trammetje was op weg naar een plaatsje aan de Australische kust. Daar de machinist in een zeer goede stemming was, gooide hij spontaan en uitgelaten nog maar eens een paar scheppen kolen op het vuur.
De oorzaak van zijn zeer goede stemming zat vlak naast hem in het machinistenhuis. Want rechts van hem op een krukje zat tegen de trillende, metalen beplating zijn pas verworven meisje met een oogverblindende uitstraling.
Met hoge snelheid naderde de Coffee pot zijn bestemming: een stationnetje aan het water van de oceaan.
Druk in gesprek met zijn liefje, waar negentig procent van zijn aandacht op gericht was, had onze machinist niet door dat het de hoogste tijd was om af te remmen.
Blazend en puffen rammelde de Coffee pot als een bliksemschicht over de metalen staven de stootblokken tegemoet.
Het kon dan ook niet uitblijven dat na een niet lange tijd een enorme harde klap te horen was en de Coffee pot dwars door de stootblokken reed en als een steen die over het water stuitert de oceaan overschoot.
Als een speer wipte het treinstel van golftop naar golftop, totdat hij na enige tijd in de USA, op een rangeerterreintje langs de kust, precies op de rails belande, waar hij uitreed en stopte omdat het kolenvuur door al dat water was uitgegaan.
Daar maakte de machinist en zijn meisje kennis met het Amerikaanse volk, waaronder zij zich zo goed thuis voelde dat besloten werd om daar voortaan te blijven. En zo was het gekomen dat er tussen twee kleine plaatsjes aan de Amerikaanse kust voortaan een Australisch Coffee pot trammetje reed. Dus?? 🙂Mvg, Poul.
^-^ ^-^ ^-^
