Begin vorig jaar, 2011, had ik bij Mitch Busker, in Charlottesville, een VO1000 van Bowser besteld in de kleuren van Chicago and North Western (C&NW). In April van 2012 mocht ik deze machine ontvangen.  🙂 Nu had ik nog geen enkele ervaring met Bowser, dus is dit de eerste. De locomotief kwam netjes verpakt, met nog wat andere materialen, bij mij thuis aan. Nieuwsgierig maakte ik de verpakking open en vond daar de doos met de Bowser VO1000 machine in. De machine zit verpakt in een piepschuim verpakkingdoos welke weer in een kartonnendoos zit. Daaromheen zit een kartonnen huls die je van de doos moet afschuiven. Makkelijk zou je zeggen toch? Niet dus. 🙁 Mijn vrouw en ik hebben aan die huls moeten trekken als met 10 olifanten, we kregen dat er niet af. Dan maar een stukje houten balk gepakt ter grootte van de binnenmaat van de kartonnen huls. Dan voorzichtig op de tafel slaan en stukje bij beetje kwam de kartonnen doos uit de kartonnen huls.

Deze week heb ik die VO1000 maar eens onder handen genomen. Als eerste maar eens de machine op de baan gezet. De VO1000 is uitgerust met een Tsunami decoder en diverse geluiden stonden veel te luid. Daar heb ik maar eerst eens aangewerkt om dat acceptabel te maken. Het exhaust geluid stonde veel te hard en overstemde de bel en de luchthoorn. Ook de compressor was niet te horen alsmede het poppet valve geluid.

Om de loc te programmeren maak ik gebruik van de Digitrax PR-3 in combinatie met de PTB-100 van Soundtraxx en kan ik met de computer, in een grafisch overzicht, wijzigingen aanbrengen. De PTB-100 wordt gevoed met een gelijkstroom labvoeding welke maximaal 2,5 Amp?re kan leveren. Bij het programmeren van diverse CV instellingen bleek de PTB-100, 450 milli Amp?re te trekken. Dit wist ik eerder ook niet. De minimale stroom, om te programmeren is zo rond de 80 milli Amp?re. Een PTB-100 is gewoon een must have om een Soundtrax Tsunami goed te kunnen programmeren.

Daarna werd het rijdend gedeelte onder handen genomen. De locomotief reed bij volle snelheid gelijk als een raket. Met CV2, CV3, en CV4 kreeg ik hem niet goed getemd en moest ik de speedtabel gaan gebruiken. CV29 werd op 50 gezet en de eindsnelheid, in de speedtabel, uiteindelijk op 30. De snelheid loopt nu geleidelijk op maar het geluid kwam daarmee nog niet overeen. De engine notch rate heb ik daarom op elke speedstep gezet. Nu komt het te maken toerental overeen met de snelheid. Standaard stond dit op 7. Dit is CV116 die dan op de waarde 33 is gezet.

De VO1000 kon op het achterste truckstel alleen naar links bewegen. Aan de rechterzijde bleek op de remcilinder wat flash te zitten dat tegen het metalen chassis drukte. Dit heb ik met de Dremel weggehaald.
Ook bleek de loc voorover te staan. Dat kon ik concluderen uit de koppelinghoogte. Aan de achterzijde is die correct, maar aan de voorzijde zat de koppeling een 0,4 mm te laag. Nadat ik de kap had verwijderd, kon ik met de schuifmaat het verschil meten t.o.v. de achterzijde van het chassis. Het meten deed ik tussen de bovenzijde van het chassis en biels van het spoor. Uit een Evergreen sheet van 0,3 mm heb ik een ringetje geslagen met twee holpijpjes. De buitendiameter is 5 mm terwijl de binnendiameter 2,5 mm is. Dit is ook de maat van de kingpin, onderaan het chassis voor het truckstel. Het verschil in koppelinghoogte van 0,1 mm is te verwaarlozen.

Nu ik de kap toch los heb, heb ik ook de verlichting maar onderhanden genomen. Deze blijkt standaard veel te zwak te branden. Er zijn in de voor- en achterzijde, LED's toegepast. Het leken wel gloeiende spijkers. 🙁 De voorschakelweerstand zit rechtstreeks op ??n van de LED aansluitingen. Nadat ik de krimpsok had weggesneden, zag ik daar weerstanden van 30 Kilo Ohm zitten. Deze waarde is veel te hoog. Ik heb deze weerstanden vervangen door de waarde van 10 Kilo Ohm, maar achteraf mocht dit ook 2,2 tot 1 Kilo Ohm zijn. Misschien wijzig ik dat later nog eens. Het licht is nu wat acceptabeler.

Bowser levert de sunshades en hekwerkje er los bij. De sunshades zijn van messingplaat op kleur van de locomotief. Dus heb ik dat vandaag er ook aan bevestigd. Nu ging niet direct van een leien dakje. Met boortjes van de volgende maten moest ik diverse gaten opboren, 0,6 mm, 0,7 mm en 0,8 mm.

Bowser voert zijn locomotieven wel uit met Kadee koppelingen, wat ik een groot pluspunt vindt. Verder is de locomotief goed gedetaileerd en de opschriften zijn zeer duidelijk te lezen. Hele kleine lettertjes daargelaten, want die moet je met een loep lezen. Maar dat kan ook aan mijn leeftijd liggen. ???

Tot zover de bevindingen van mijn eerste Bowser locomotief.

Foto's volgen nog.

Joop Versseput.